κοψιάρης

-έα, -ικο, θηλ. και κοψαρέ (Μ κοψιάρης, -έα, -ικο)

νεοελλ.

αυτός που αποχωρίζεται από την ομάδα («σαν μιαν αίγα κοψαρέ στα όρη σε ξετρέχω», Πανώρ.)

μσν.

το αρσ. ως ουσ. ὁ κοψιάρης

ο λιποτάκτης.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κόψη + κατάλ. -ιάρης (πρβλ. παλαβ-ιάρης, ψωρ-ιάρης)].